قبل از شروع آموزش رسمی، آموزش قرآن کریم را نزد پدر بزرگوارم آموختم. آنگاه تا پایه سوم ابتدایی را در  مدرسه ابتدایی واقع در محل تولدم در یکی از روستاهای ییلاقی در مناطق جنگلی و خوش آب و هوای مازندران بخش هزار جریب ساری گذراندم. در سال 1353 به همراه برادر بزرگوارم که روحانی و مشغول به تحصیل در حوزة علمیه در شهر مقدس قم بودند، به این شهر آمدم. از پایه چهارم ابتدایی تا پایان دوره متوسطه در این شهر مشغول به تحصیل بودم. خرداد سال 1362 موفق به اخذ دیپلم شدم و سال بعد یعنی 1363 به حوزه علمیّه قم وارد شدم. شروع به تحصیلات حوزوی از برکات زندگی حقیر بود. آشنایی با مراکز علمی و اساتید و کارشناسان حوزوی و غور در تحصیل و تحقیق برایم بسیار مغتنم بود. سال 1367 همزمان با اشتغال به تحصیل در پایة چهارم دروس حوزه،  وارد بخش آموزش مؤسسه در راه حق شدم که بعدها به بنیاد باقر العلوم (ع) و سپس به موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) تغییر نام یافت. پس از اتمام دوره عمومی در سال 1371 دوره تخصصی در رشته علوم تربیتی را آغاز کردم. پس از اتمام دوره تخصصی در سال 1376 از پایان نامه کارشناسی ارشد با عنوان «روشهای تربیتی انذار و تبشیر در قرآن» با نمره عالی 18/5 دفاع کردم. به لطف الهی در سال 1389 با موفقیت وارد دورة دکتری در رشتة علوم تربیتی با گرایش فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی در موسسه امام خمینی (ره) شدم و در 1394 از رساله دکتری ام با عنوان «الگوی نظام تعلیم و تربیت اسلامی مبتنی بر فطرت» با نمرة عالی 19 دفاع کردم. فراغت از تحصیل دوره کارشناسی ارشد مؤسسه همزمان بود با درخواستهای برخی دوستان و نیز اساتید برای فعّالیّت در بخشهای مختلف آموزشی و پژوهشی که حقیر با فعالیت در مرکز مطالعات و پژوهشهای فرهنگی حوزه علمیّه قم، بعنوان مسئول گروه تربیت و مشاوره موافقت کردم. با افتتاح واحد تربیت مربی اخلاق در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) به سرپرستی و هدایت حضرت استاد حاج آقای دکتر آقاتهرانی، حقیر جذب آنجا شدم و از اعضای اولین گروه آموزشی آنجا بودم. سال بعد از آن خود نیز بنا به درخواست و لطف و عنایت استاد وارد فعّالیّتهای واحد شده، تا سال 1387 به عنوان مسئول واحد تربیت مربی اخلاق مشغول به انجام وظیفه بودم. همزمان با دوره های آموزشی، به عنایت الهی از سال 1379 تاکنون در مراکز مختلف حوزوی و دانشگاهی به تدریس در حوزة تعلیم و تربیت، اخلاق، مشاوره، و معارف اسلامی اشتغال دارم. همزمان به فعالیت های پژوهشی نیز اشتغال داشتم. پس از فراغت از دورة آموزشی کارشناسی ارشد، به اتفاق یکی از دوستان دست به ترجمه مجموعه مقالات تخصصی در زمینه تعلیم و تربیت اسلامی از یکی از منابع خارجی شدیم که به صورت کتابی با عنوان گامی به سوی نظریه پردازی در تعلیم و تربیت اسلامی چاپ و منتشر گردید. پس از آن طرحی پژوهشی با عنوان «سیره تربیتی اخلاقی پیامبر و اهل بیت(سلام الله علیهم)» به حقیر و برخی دوستان پیشنهاد شد که، بخشی از آن را خود به انجام رسانده و تاکنون دو مجلد از آن با عنوان «سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت(سلام الله علیهم)، ارتباط با خداوند در خانواده» و ««سیره تربیتی پیامبر و اهل بیت(سلام الله علیهم)، همسران شایسته» به چاپ رسیده است. علاوه بر این افتخار تدوین و نگارش یکی از آثار اخلاقی حضرت استاد علامه مصبح یزدی را نیز داشتم که با عنوان «صهبای حضور» به چاپ رسیده است. تاکنون یک مقاله علمی ترویجی و دو مقاله علمی پژوهشی نیز از حقیر در مجلات معرفت شماره 32 و اسلام و پژوهش های تربیتی شماره های 7 و 14 به چاپ رسیده است. در کنار فعالیتهای علمی، آموزشی و پژوهشی و بعضاً اجرایی، به جهت آموزش هایی که در زمینه مشاوره